این ابزار در سال ۱۸۴۲ میلادی توسط ریچارد کلابرن مهندس انگلیسی اختراع شد و از این رو در بسیاری از کشورهای اروپایی (مثل فرانسه، آلمان، اسپانیا و ایتالیا )(آچار انگلیسی) نامیده می‌شود. در بعضی کشورها مانند دانمارک به آن ( آچار سوئدی ) می‌گویند؛ چرا که نخستین بار جان پتر جانسون در سال ۱۸۹۱ با بهبود در طراحی این آچار آن را به نام خود ثبت نمود . ( آچار جانسون ) نمونه تکامل یافته‌تری از آچار اولیه کلابرن بود. در بعضی کشورها (مانند ایران، لهستان، مجارستان، اسلوونی و رومانی) نیز آن را آچار فرانسه می‌گوینداما این که چرا درایران این آچار به آچار فرانسه معروف شده ، به این دلیل است که برای اولین بار توسط فرانسوی ها در کنار صنعت وارد کشور ایران شد.
آچار فرانسه نوعی آچار با اندازه دهانه متغیر است که به مهره‌ها و یا پیچ‌های شش گوش و یا چهارگوش می‌خورد . این آچار دارای دو فک یکی ثابت و دیگری متحرک می‌باشد که فک متحرک آن با چرخاندن یک پیچ در وسط ، به فک ثابت نزدیک و دور شده و در نتیجه قابلیت تطبیق با مهره‌های مختلف را پیدا می‌کند.
آچار فرانسه نوعی آچار تخت با دهانه (فک) متغیر است. این آچار به مهره چهار گوش و شش گوش می خورد. از این نوع آچار برای پچ و مهره های گرد نمی توان استفاده کرد. دارای فکی است که دهانه آچار را تشکیل می دهد. یک فک ثابت و دیگری فک متحرک که فک متحرک آن با چرخاندن یک پیچ حلزونی شکل در وسط آچار به حرکت در می آید. سپس بر روی شیار تعبیه شده روی بدنه جابجا می شود.
یکی از مشخصه های آچار فرانسه از دیگر آچارها همان زاویه ی 15 درجه فک متحرک با دسته ثابت آچار است.
